Zwierzęta i rośliny

Tutajbedzie Warsztat majowy 

Dobry rok dla wiewiórek?

Wiewiórki ( sciurus vulgaris) 

Czy i Wy macie wrażenie,  że ostatnie lata są bardzo dobre dla tych uroczych gryzoni? Ja mam wręcz wrażenie,  że jest ich zatrzęsienie. Gdzie się nie obejrzeć -wiewiórki.  A jakie te młode głupie - blisko podchodzą, przyglądają się z zaciekawieniem i figlują...  Nie dalej niż w piątek trafiliśmy na mieście na truchełka dwóch.  Wyglądały całkiem zwyczajnie- żadnych ran, ani uszkodzeń. Jakby po prostu spadły z drzew.  Nawet sobie pomyślałam, że może się czymś zatruły...

Szczypior niedawno ganiał jedną po ogrodzie. Mirabelka często widuje w przedszkolnym ogrodzie. Biegają po płocie przy pobliskiej szkole. Wybiegają na chodnik- to najbardziej te młodziutkie głuptaski tak lubią się bawić.  Wiewiórki to zwierzęta- samotniki.  Bardzo rzadko łączą się w pary, co nie oznacza, że nie można ich zobaczyć w grupie. Dziś widzieliśmy trzy jak ganiały się wokół pnia wielkiej lipy. Półtora metra od nas:)

My Shopping List

My Shopping List

Naszą niedawną zdobyczą jest gra My ashopping List. Wydawcą jest ELI- wydawnictwo o mocnej pozycji w świecie gier językowych i znajdujące się wysoko na mojej drabinie pomocy edukacyjnych. Tak, edukacyjnych i językowych. Dziś opiszę grę, która łączy świetną zabawę z edukacją. Gra jest dla dzieci już czytających, ale dla upartego nic nie jest niemożliwe;) Tak oto u mnie grają dzieci czytające ( posiadam takich kilkoro do lat 12), a także nieczytająca pięciolatka, dla której nieco modyfikuję grę. W pudełku znajduje się wiele ( 33 bodajże) kart z zapisaną listą zakupów ( niestety, przy wyrazach nie ma obrazków - a gdyby były gra byłaby bardziej uniwersalna, bo zasięgiem objęłaby również młodsze dzieci.  Tutaj sugestia do wydawnictwa, żeby uwzględniło tę kwestię przy kolejnych wydaniach). Obrazki są na odwrotnej stronie kart, ale nie odpowiadają liście - są niezależnie dobrane,  w sam raz do gry w bingo. Do tego jest talia 66 kart z produktami- pod każdym zdjęciem jest nazwa produktu.  Wygrywa ten, kto pierwszy skompletuje listę,  albo przynajmniej będzie miał największą ilość produktów z listy. Ze względu na bogatą ilość produktów gra może być długa przy małej ilości graczy. Jednak im więcej graczy ,  tym szybszego tempa nabiera rozgrywka. Oprócz ćwiczenia słownictwa,  dzieci uczą się zwrotów przydatnych w codziennych sytuacjach np. " Do you have sausages?", " I need some water ", " Can you give me an ice cream?". Poza tym ćwiczą pamięć i dedukcję - " aha, mama nie ma makaronu, siostrę też już pytałam i nie miała,  to pewnie ma brat?".  A co najważniejsze to dzieciaki ośmielają się mówić,  a w rozmowę można wpleść wiele wątków pobocznych,  np. " You like ice cream, don' t you? Oh, it' s so cold today that eating any ice cream is the last thing I would do today. But... I would love to drink some hot tea. How about a little break for a cup of tea and some chocolate? " ;) Ważne, by zbytnio nie przejmować się błędami,  tylko ośmielić się mówić. I nie poprawiać dzieci słowami " nie, nieee, to się wymawia tak...", albo " tu trzeba użyć innego czasu ", a raczej na " I' m liking bread " potwierdzić z uśmiechem, acz poprawnie " Oh, you like bread". To raczej do młodszych dzieci.  Z nimi można też zwyczajnie bawić się kartami z obrazkami- np w zgadywanki, można ich użyć jako flaahcards. Starsze, które uczą się angielskiego można zostawić z grą same.  Ważne,by dziecko, któremu tę grę kupimy miało wcześniej do czynienia z angielskim i by miało z kim grać. 

Tak jak opisałam gramy my- w wersji z tą wspomnianą pięciolatką, której szepczę na ucho co ma na swojej liście,  a gdy trzeba to jeszcze tłumaczę.  Można też w grę grać zgoła inaczej.  W pudełku znajduje się również kartonowa kostka do złożenia, którą można wykorzystać w grze. Na jej bokach znajdują się produkty pogrupowane kategoriami, np. nabiał, produkty zbożowe itd. Da się je wykorzystać do zagrania w piramidę żywieniową, albo w... to co nam fantazja podpowie. Można też karty ( te duże) obrócić listą do dołu,  a obrazkami do góry i zagrać w bingo angielskie, jak już wspomniałam.  Można też pobawić się przy użyciu tej gry w stołówkę, restaurację, sklep czy bazar. Można pobawić się w gotowanie. Wiele można.  Naprawdę wiele i to właśnie czyni tę grę tak wartą polecenia. 
A gdyby ktoś z Was zechciał zrobić coś od serca,  a Wasze dzieci lubią takie własnoręcznie zrobione prezenty, to śmiało:) Tu jest inspiracja- i to ta ulepszona wersja dla mlodszych- z obrazkami przy liście zakupów :)

Wpis powstał w powiązaniu i z inspiracji projektu Grajmy!

Spotkanie autorskie z Zofią Stanecką

Miłość do " Basi" jeszcze płonie 

Kilka dni temu Mirabelka znów była na spotkaniu autorskim z panią Zosią Stanecką. W Bibliotece Miejskiej w Mińsku Mazowieckim.  Fistaszek też był, tylko, że tym razem już po tej stronie brzucha;) 

Poprzednim razem byłyśmy na targach książki gdzie autorka była razem z ikustratorką Marianną Oklejak.  Zrobiły wspaniały teatrzyk i warsztaty dla dzieci.  Możecie zobaczyć jak się tam bawiłyśmy tu.

To niedawne spotkanie było zupełnie inne,  bo przeznaczone dla grup zorganizowanych ( my się tam znalazłyśmy na dokładkę),  a tematem spotkania był proces twórczy.  Brzmi poważnie? Być może,  jednak wszystko podane w formie zabawnej przystępnej - w sam raz dla przedszkolaka. Autorka rozmawiała z dziećmi o tym co czyni z człowieka pisarza, o tym jak przebiega tworzenie,  a także jak wygląda powstawanie książki.  Pomocą służyły pani Zosi duże arkusze papieru i kilka pisaków. I wiecie co?  Ona naprawdę nieźle rysuje:)!  Dzieciaki puściły wodze fantazji- z oglądanych prostych form jak fala, trójkąt itp. wymyślały nowe ksztalty- a to trójkąt znalazł się w czubie rakiety, a to w uszach kota, a to fala zamieniła się w wieloryba, by obok zamachać małpim ogonem.  Szło im całkiem nieźle. Gorzej z wyobrażeniem warsztatu pracy pisarza- te najśmielsze,  wygrywając się do odpowiedzi dzieciaki to wyobrażają sobie, że pisarz to człowiek siedzący przy biurku w jakimś biurze i w pocie czoła od siódmej do piętnastej piszący książki;) Zdziwiły się niektóre bardzo dowiedziawszy się, że Stanecką to leży na kanapie cały dzień, tylko tam myśli, dumą i obmyśla coś tam sobie, a na koniec mówi, że jest zmęczona.  Albo, że tworzy swoje opowieści w... wannie! Towarzystwo było tą całą wiedzą bardzo poruszone ; wyciszyło się przy rysowaniu - miały sobie wyobrazić i narysować takiego kota jakim chciałyby być.  Jeden z chłopców narysował kota " co połknął słońce i zieje ogniem", zaś na pytanie autorki czy nie byłoby mu za gorąco gdyby połknął słońce odparł ku rozbawieniu dorosłych obecnych na sali :"- Ośśśśtlo by było, ooooośtlo...". Mirabelka zaś narysował chudego kota. Różowego.  Całego różowego ;)! Ale za to skrzydlatego :)

Była również walizka z Basiową rodziną- takimi tekturowymi kukiełkami, które mają ręce.i nogi ruchome- posłużyły do Basiowych opowieści.  U nas powstają takie o nas, tylko wiecie ile nas jest- roboty od groma.  Jeśli zapału starczy i praca zostanie ukończona to pochwalimy się,  a póki co, nie ma czym, ale jest zabawa;)

Na koniec kupiłyśmy książkę - nie Basiową ( te, zresztą wszystkie już mamy), tym razem Mirabelka wybrała coś z zagadką do rozwiązania.  To " Tajemnica Namokniętej Gąbki ". Opiszemy ją dokładniej przy innej okazji, bo póki co pocałunku, powolutku delektujemy się nią wieczorami. 

A jeszcze później poszliśmy na lody. I do parku. I do fontanny. Zupełnie jak Basia i tysiące innych pięciolatek;)

Post powstał w ramach projektu Przygody z książką 4

Pożyczalscy

Czy Pożyczalscy istnieją naprawdę?

Ja: -" Szybciej! Ubierajcie się!  Za dwadzieścia minut mamy być u lekarza!"

Mirabelka: -" Mamo już się ubrałam. Mogę ze Szczypiorem poczekać na podwórku?"

Ja: -" Dobrze, tylko nie rozkopujcie dołu i pilnujcie, żeby Kropek nie wlazł do żadnej kałuży ", a do Brunisława :"- Gdzie masz skarpetki?!  Spóźnimy się!  I Fistaszek zaraz się rozbeczy! "

Brunisław:-" Mamo, a może to Pożyczalscy wzięli? "

A ja co? Wzniosłam tylko oczy do nieba i... policzyłam do dziesięciu. Trzy razy;)

Tak. Pożyczalscy zawładnęli ostatnimi czasy wyobraźnią moich dzieci.  Wszystkie już poznały ich przygody, nawet najstarsza Zośka " pożyczyła" nam kiedyś lekturę. A lektura jest wciągająca, oj, bardzo. Czytające dzieci dosłownie pochłonęły książkę w jeden wieczór,  a nieczytającym czytam każdego wieczora po trochu. Któryś już raz ;)

 Pożyczalscy to gatunek stworzeń wymyślonych przez brytyjską pisarkę Mary Norton.  Książka została wydana w 1952 roku, czyli wcześniej niż urodzili się dziadkowie moich dzieci! Dowiedziałam się o niej całkiem niedawno ( miałam tak wiele książek, a mimo to dzięki moim dzieciom odkrywam codziennie jak wiele dobra niezauważonym przeszło mi koło nosa!),  a teraz mam w rękach przepiękne wydanie od Dwóch Sióstr.  Norton stworzyła całą serię przygód rodu Pożyczalskich,  a pisać zaczęła jak już była matką ( co prawda miała o dwoje dzieci mniej niż ja i pewnie służbę do pomocy, ale kto wie- może i ja kiedyś w końcu napiszę rodzinną książkę dla mych dzieci?). Miłość do Pożyczalskich pchnęła nas nawet do obejrzenia filmu - uwspółcześnionej wersji. Dzieci obejrzały z zainteresowaniem,  ale szczerze mówiąc film nie jest tak porywający jak książka. A ta... Ach! Otwiera drzwi do fascynującego,  przepastnego świata wyobraźni. Jest tak przekonująca, że ani się człowiek obejrzy,  a już podejrzewa, że coś, co tu- dokładnie w tym miejscu, przed chwilą położył,  teraz zniknęło.  Dosłownie jakby wyparowało! Przyznajcie się - też tak miewacie, prawda? Może u Was żyją jacyś pożyczalscy? 

Z tymi Pożyczalskimi to jest tak. Są mali. Ale oni sami o sobie myślą, że są normalni, a to my jesteśmy za duzi. Przyjmują nazwiska od miejsca pierwotnego zamieszkania, a te niechętnie zmieniają ( np. główni bohaterowie - Zegarkiewiczowie pochodzą spod zegara).  Oprócz konieczności pożyczania (której nota bene nie nazwaliby kradzieżą gdy " pożyczają" od ludzi, za to pożyczalski nigdy nie " pożyczy " od innego pożyczalskiego;)),  prowadzą życie różne od naszego o tyle, że żyją w ukryciu. Nie są zbyt wykształceni. Ba! Niektórzy nawet czytać nie potrafią.  Edukują się w rodzinach, nie mają szkół,  sklepów, banków itd. Nie zakładają miast, ani nawet wsi. Jak wspomniałam, żyją pod podłogami, za obrazami, a na dwór wychodzą tylko z najwyższej konieczności,  gdyż stanowi dla nich duże niebezpieczeństwo.  Za to tak samo jak my ulegają namiętnościom, gniewowi,  zazdrości; akże kochają, troszczą się o siebie i walczą o ważne dla nich sprawy.  Jeteśmy ich zaopatrzeniowcami. Dla większości z nich stanowimy niezgrabne,  nieco przerażające stwory, które są po to by zapewnić pożyczalskim źródło utrzymania. Niektórzy jednak z ludźmi się spotykają, a nawet... zaprzyjaźniają! Może i Was kiedyś spotka taka przyjemność;)? A tymczasem zachęcamy do lektury, najlepiej wszystkich pięciu tomów :) A żeby przyjemność czytania była większa to polecamy najnowsze wydania serii o Pożyczalskich wydawnictwa Dwie Siostry.  Ilustracje wykonala Emilia Dziubak,  znana z takich hitów wydawniczych jak " Rok w lesie", " Proszę mnie przytulić ", czy wielu innych. Książka jest po prostu przepiekna- w rzeczywistości ładniejsza niż na naszych zdjęciach. A już tym co ją zupełnie wyróżnia jest... przyjemność dotyku. Nic więcej nie napiszę,  zdradzę tylko,  że pierwsze co z nią robiliśmy to nie było czytanie, lecz oglądanie i... głaskanie;)

Ps. Książka jest trampoliną do własnego świata małych ludzi. Poniżej budowanie dla nich bezpiecznego miasteczka. Z tunelami podziemnymi, z basenami... Mimo chłodu pierwszego dnia kwietnia, zabawa trwała jakieś pięć godzin i nie skończyła się po przyjściu do domu;) Trwa do dziś ;)

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu Dwie Siostry. 

Autor: Mary Norton

Tytuł: "Kłopoty rodu Pożyczalskich "

" Pożyczalscy idą w świat"

"Pożyczalscy na wyspie "

"Pożyczalscy w przestworzach"

" Pożyczalscy pomszczeni "

Wydawnictwo: Dwie Siostry 

Kategoria wiekowa: 7+ sugerowane przez wydawnictwo, ale u mnie z wypiekami na twarzy świaem Pożyczalskich żyje już pięciolatka.

KONKURS!

• 
  

Seria Mary Norton jest tak fantastyczna, że kupiłam egzemplarz również dla mojej chrześnicy.  A, że pomyłkowo kupiłam nie jeden, a dwa, to mam świetną okazję,  by przedstawić Wam wciągający świat Pożyczalskich :)! Zapraszam na konkurs. Oto co należy zrobić :

1. Polubić Matkopolkowo na fb

2. Napisać w komentarzu na blogu, albo na stronie na fb pod postem konkursowym- czy giną Wam skarpetki? Tudzież inne części garderoby? Jak je przechowujecie? I co robicie, by się skarpetki nie mieszały ( wiecie, jest kilka par takich samych, ale jedne bardziej znoszone, inne mniej, a jest ich dziesiąąątki;)) 

3. Będzie mi miło jak udostępnisz post konkursowy i zaprosisz do udziału w zabawie dwóch- trzech znajomych. Zwycięzca zostanie wylosowany zupełnie przypadkowo przez któreś z dzieci. 

Wygraną książkę wraz z życzeniami miłej lektury wyślemy na koszt Matkopolkowa na terenie Polski do tygodnia od ogłoszenia wygranej ( chyba, że się dzieci rozchorują i nie będzie jak wyjść) 

Konkurs trwa do ostatniego dnia maja ( ach jak ten czas szybko mknie!)